κολληματα

Τις τελευταίες δύο μέρες έχω φάει ένα απίστευτο κόλλημα με δύο ελληνικές δουλειές. Τις ψυχωτικές κιθάρες των dread astaire που με παραπέμπουν στους Last Drive και την δουλειά του small hours society. Μια δουλειά που ακροβατεί ανάμεσα στο indie και τον πειραματισμό, με τραγούδια τελείως κόλλημα.

Αυτό που μου αρέσει στην οποιαδήποτε μορφή μουσικής σκηνής στην ελλάδα του 2006, τώρα που πλησιάζει ο καιρός για την ανασκόπηση της χρονιάς, είναι ότι συνεχώς ανακατεύεται η τράπουλα με το τι έχεις ακούσει. Μέχρι πριν 2 χρόνια ήξερες standar τι περίμενες να ακούσεις. Τώρα όμως το καζάνι βράζει, μερικές μπάντες μπορεί να μην υπάρχουν στα επόμενα 2 χρόνια, μπορεί άλλες να γίνουν μεγαλύτερες ή χειρότερες, αλλά αυτό το χαρμάνι είναι από τα καλύτερα που υπάρχουν.